Slippers

Ik viel direct op ze: roze met groene slippertjes, maatje 24, met kleine bloemetjes op de bandjes. Een goede stevige band achter de hiel, mooie buigbare zool: helemaal goed! In de tussentijd scoorde ik ook nog een leuk rood kniebroekje met een wit rood shirtje met grote harten. En als toetje een roze zonnebril. Ik gokte dat Anne-Lomé in de wolken zou zijn. En dat was zo!
Mam, ik wil de kleren aan!
Dat mag lieverd, dan gaan we daarna de pyjama aandoen.
Maar ik wil deze kleren aan als ik ga slapen. En de slippers.
Nee lieverd, dat kan niet. We doen gewoon de pyjama aan.
(Omdat ze weet dat het hele feest met kleren passen anders niet doorgaat, geeft ze voorlopig even toe. Maar ik weet: er moet zo nog een robbertje worden gevochten om die slippers uit te krijgen.)
Toegegeven: ze zag er schattig uit in haar rode broekje en mooie hartenshirtje. Ook de slippers pasten prima, dus mijn missie was geslaagd.
Mag ik ze morgen dan aan mam?
Nee lieverd, het is morgen nog te koud voor blote benen en armen.
En de slippers wel?
Nee, die ook niet. Kom op, pyjama aan en naar bed.
Neeeeeeee! Ik wil mijn slippers aan!
Tranen met tuiten en volledig onbegrip. Het was half acht voor ze in bed lag. Zonder slippers. Maar het eerste wat ze vanochtend zei toen ze wakker werd was: waar zijn mijn slippers? De volgende keer als ik kleding voor haar koop, laat ik het pas zien als ze ze aan kan!