Sinds 22 maart zijn er beduidend meer dagen dat ik gedachten het volgende stempel geef: je wordt een ouwe zeurdoos! Vanochtend was weer zo'n sprekend voorbeeld. Zonnig gehumeurd en beladen met schepjes, emmers en vormpjes vertrokken mijn dochters en ik richting speeltuin. Alwaar zich een zandbak ter grootte van de kleine sahara voor ons uitstrekte. Enthousiast doken Merle en Anne-Lomé met hun gereedschap de zandbak in. Heerlijk: het weekend is al een beetje begonnen.
Ho! Stop! Vanaf het bankje in de zon zie ik vanachter mijn zonnenbril dat er een stuk of vier bierflesjes verspreid door het zand liggen. Niet kapot, gelukkig. Maar toch. Zwaar geergerd heb ik de flessen (en het bijbehorende karton dat uiteraard ook niet in de prullenbak was beland) opgeruimd. Eenmaal terug op mijn bankje, nog steeds in de zon, overzie ik de speeltuin en tel acht prullenbakken. De onverdringbare gedachte komt op: met hetzelfde gemak, gooi je het in de afvalbak.
Ouwe zeurdoos:)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten