Eventjes, heel eventjes, was Merle weer klein. Mees was op visite en die nam zijn wipstoel mee. En Merle zal toen hij uit zijn stoeltje werd getild zoiets gedacht hebben van: 'wat hij kan, kan ik ook'. Floeperdefloep.. daar zat ze al parmantig te wezen in het grijze stoeltje. De benen bungelden over de rand van de wipstoel en de zitting zakte angstaanjagend ver door. Maar, je zag haar heel erg genieten van het eventjes weer klein zijn.
2 opmerkingen:
Mooi moment. Leuk stukje. Leuke kinderen ook.
Dat kan ze bij ons ook heeel goed haha ;) Zodra er niemand in ligt en hij staat midden in de groep dan hoeven we ons maar even om te draaien en mevrouw ligt erin :D
Leuk trouwens zo'n blogsite!
Een reactie posten