Iedereen kent het waarschijnlijk wel: van die toevallige ontmoetingen. Zo toevallig, dat ze haast geen toeval kunnen zijn. Zo toevallig zijn ze. Zo kwam ik jaren geleden op vakantie , terwijl we een dagje een trip makte naar Praag, een buurjongen tegen. Die ook toevallig op vakantie die dag een trip maakte naar Praag. Te toevallig bijna.
Twee weken geleden waren we net op een camping in Toscane neergestreken. We dwaalden wat over de camping om te zien wat er allemaal te doen was. In de speeltuin (uiteraard..) zag ik een vrouw staan die me vagelijk bekend voorkwam. Zij keek mij met een zelfde soort blik aan en ik vroeg haar of ze Nederlandse was. Ja, antwoordde ze. En wat mijn naam was. Al snel bleek dat we samen zwangerschapsgym hebben gevolgd. Beide onze eerste zwangerschap, zij verwachtte een tweeling. Na de bevalling heben we elkaar nog twee keer gezien, met babies. Zij had een zoon (Willem) en (Sophie) dochter gekregen, ik was de trotse moeder van Anne-Lomé geworden. En ruim drie jaar later ontmoeten we elkaar op een camping waar zij drie dagen staan voor ze naar Corsica vertrekken. Te toevallig.
Karianne en ik hebben uren zitten kletsen. Zij verwacht haar derde kindje, ik heb inmiddels twee dochters. Hartstikke gezellig. Anne-Lomé en Sophie konden het direct goed met elkaar vinden. Zo is ook te zien op de foto. Waarschijnlijk heeft ook het prachtige monster van Loch Ness van Sophie een bemiddelende rol gespeeld in de kennismaking. Deze toevallige ontmoeting krijgt beslist een vervolg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten