Wat te doen bij crisis. Voor de meeste mensen geldt dat ze bij een grote brand, een zinkende olietanker of een terroristische aanslag gewoon doorgaan met hun dagelijkse beslommeringen. Of ze moeten in de buurt van de crisis verblijven, dan wordt het andere koek. 'Naar binnen en houd ramen en deuren gesloten. Zet radio of tv aan en kijk op crisis.nl' is dan het devies van de overheid. In mijn geval betekent crisis: actie! Want dan kom ik als webredacteur van het Nationaal Voorlichtingscentrum in actie.
Vanmiddag vond een training plaats voor betrokkenen tijdens een crisis die zo hoog wordt opgeschaald dat het NVC wordt ingezet. Want niet iedere crisis is natuurlijk een nationale crisis. Het woord crisis is sowieso lastig te definieren. Want wat voor de een 'vervelend' is, geldt voor de ander als crisis. Tja, lastig..
Maar goed, de training. Met zo'n dertig collega's van andere departementen probeerden we de communicatie rondom enorme sneeuwval (met veel overlast tot gevolg) in Nederland in goede banen te leiden. Een hele klus kan ik je vertellen. Met media-analisten, woordvoerders, communicatieadviseurs, webspecialisten en een oud-minister werd gepoogd zo snel, volledig en informatief mogelijk communicatie voor de 'burger' op te tuigen. Want wat je ook doet zo'n dag; uiteindelijk gaat het om al die Nederlanders die willen weten waarom ze hun huis niet meer uit mogen, hoe dat met met hun kinderen op school, duizenden gestrande automobilisten die een ijskoude nacht tegemoet gaan. En zo zijn er nog veel meer factoren.
Een interessante, intensieve en leerzame middag. En na afloop groeten we elkaar met de woorden: hopelijk tot de volgende oefening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten