Hop, hop, hop, paardje in galop! Dit is uiteraard niet het geluid van een paardje in galop, maar het geluid van de hartslag van een baby. Vanochtend zijn Man en ik bij de verloskundige geweest voor een echo. Naast alle standaard zaken (bloeddruk meten, vragen als: hoe voel je je en heb je alles geregeld), ook voor het eerst de doptone op mijn nog nagenoeg platte buik. Echt plat is het de laatste vier jaar niet meer geweest namelijk ;)
En het was eventjes zoeken, maar daar was íe dan hoor: het hartje van onze derde spruit klopte stevig! Man stralen, ik pinkte een traantje weg van ontroering en de verloskundige ook blij. Wat een heerlijk beroep moet het toch zijn. Op dit soort momenten dan, dat moet gezegd. Want er zijn natuurlijk ook momenten als deze die minder vrolijk verlopen. Dat realiseren we ons maar al te goed. Dus ik gooi het volgende zwangerschapscliché er maar tegenaan: het is echt, ook voor een derde keer, een wonder om het hartje van het kind dat in je groeit te horen kloppen. Met werkelijk alles er op en er aan, alleen nog maar tien centimeter groot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten