Verbouwen en scheiden voeren de lijst aan met meest stressvolle bezigheden in een mensenleven aan. Ik ben er van overtuigd dat het één vaak tot het ander leidt. Een scheiding levert voor één van de twee partijen een verbouwing (want nieuw huis) op. En een verbouwing levert niet zelfden een scheiding op. Als ik door Vathorst rijd en ik zie hoeveel huizen vlak na de verbouwing 'ineens' te koop staan, kan ik me in ieder geval niet aan die indruk onttrekken!
Tot nu toe gaat het bij Man en mij erg goed. We zijn ook nog niet aan het verbouwen natuurlijk.. wat wellicht scheelt. Maar we zijn het ook redelijk eens over de keuzes die gemaakt moeten worden en doen dit redelijk in hetzelfde tempo. Het gaat dus goed.
Nee, wat mij vanmiddag weer eens opviel is van een heel andere orde, hoewel het ook in de categorie 'scheidingen' kan vallen. Uiteindelijk. We hebben heel veel plezier in het leven met onze kinderen. Maar. met kinderen leidt je een druk leven, veel draait om de kinderen en er is altijd wel een kind dat een gesprek onderbreekt, van een schommel valt of anderszijds aandacht behoeft op een moment dat je even met elkaar bezig bent. Op wat voor manier dan ook. Dan is het heerlijk om te ontdekken dat als je even zonder kinderen bent, je niet uitgepraat bent, je erg om en met elkaar kunt lachen en dat je het fijn vindt samen met de ander. Ik krijg dan altijd het bevestigende idee: he fijn, we zijn er nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten