Het is vakantietijd. Zoals dit vroeger voor mij ook de tijd was om uit logeren te gaan bij opa's en oma's, tantes, ooms en niet te vergeten neven en nichten, is het dat nu ook voor Anne-Lomé. Zondag is ze vertrokken naar grote vriend Wout. Een beetje gespannen, maar heel enthousiast. Ze wilde zo graag, dat ze spontaan vergat haar moeder gedag te zoenen. Gisterenavond belde ze, nog steeds super enthousiast. En vanmiddag ontvingen we per post prachtige knutsels die ze gisteren heeft gemaakt en gepost. Slapen gaat prima, zo zagen we op een gesmste foto. Naast haar bed weliswaar, maar prinsheerlijk. Morgen komt ze weer thuis.
Merle is zoals altijd op dinsdag naar het kinderdagverblijf. Kleine boef roept sinds zondagmiddag te pas en te onpas: ik ben nu de grootste, Marnix is de kleinste! Maar, ze had er weer zin in vanochtend. 'Kom jij mij met Marnix ophalen mama? Jaaa!!! Leuk!' En een dikke kus.
En Marnix, die ligt met een volle buik lekker te slapen in zijn bedje. Te dromen van melk en Nijntje. Zijn tijd komt nog wel, maar hopelijk niet te snel. Ik geniet erg van zijn luchtje dat bestaat uit een combinatie van baby en melk. Van de manier waarop hij langzaam aan de wereld om hem heen ontdekt en heel verbaasd 'o'-bewegingen maakt met zijn lieve mondje. Blijf nog maar een tijdje heel klein liefie.
1 opmerking:
Ik hoef niet te vragen of jij van je kinderen geniet!
Een reactie posten