Wintertijd

Lang leve de wintertijd! Lekker een uur langer weekend, een uur langer slapen, een uur langer ontspannen. Nou, vergeet het maar. In huize Mol werkt het niet zo! Een ritme is een ritme en daar breng je onze kinderen niet zomaar vanaf. Of eigenlijk moet ik 'kind' zeggen. Want waar Marnix en Anne-Lomé vanwege beginnende griepverschijnselen met gemak het uurtje langer slapen oppikken, weigert onze jongste dochter dit stelselmatig.

Gisterenochtend hebben we een wekker voor haar gekocht. Na uitleg over hoe de 7 er uitziet, waar ze deze moet zoeken (om te voorkomen dat ze op ieder willekeurig tijdstip met een 7 in de tijd haar bedlampje aanknipt en begint te zingen) dat ze dan pas haar bed uit mag en dat ze heeeeeel zachtjes moet doen, ging ze braaf slapen. Tot ze in het holst van de nacht naast mijn bed stond. Het enige dat ik, slaapdronken, kon mompelen was: staat de 7 al op je wekker? Nee, die had ze nog niet ontdekt. Wel een 5.32.. en ze vroeg zich af of dan de radio van de wekker al heel zachtjes aan mocht.