Eerlijk bekennen: ik ben zo duf als een konijn na het latertje van gisteren (en de vroege verplichte actie deze ochtend), maar het was het meer dan waard. Ik heb genoten van het concert van Marco Borsato gisterenavond. Mooie en knallende Dromen, Durven, Delen nummers, heerlijke meezingers zoals Rood en Je hoeft niet naar huis, intieme 'kleine' momenten en gedurfde versies van bekende en minder bekende oude nummers wisselden elkaar in rap tempo af. Ook gastoptredens van Crystal, Lange Frans en Ben Saunders zaten goed in elkaar en vielen erg in de smaak.
Het was dan ook niet zomaar een avond. Het is de 25e keer dat Borsato het Gelredome platspeelde, bijna twintig jaar met dezelfde band (hoewel hij zich versprak en het per ongeluk 'mijn andere bandje' noemde, wat hij charmant en met humor rechtzette) en met zichtbaar plezier. Een artiest die van ver komt, de teksten van zijn nummers aan den lijve heeft ondervonden: kippenvel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten