Vrijgezellig...

Over twee maanden mag ik mezelf 'mevrouw Mol' gaan noemen. Niet dat ik dat van plan ben, maar gezien het feit dat Vriend en ik een en ander bij het gemeentehuis gaan laten vastleggen, zou het in theorie mogen. Voordat het zover is, ga ik echter een periode van grote onzekerheid tegemoet. De Meisjes met wie ik afgelopen weekend heb gegeten en gewijnd, lieten namelijk doorschemeren iets van plan te zijn. Iets in de trant van een vrijgellenfeest.
Herinneringen aan mijn studententijd spoken sinds die avond door mijn hoofd. Over foute feesten met De Meisjes, met bier doorspekte gesprekken en dito lichamen. Heerlijke kroegavonden waarbij we groepen vrouwen en mannen met één zo'n verkleede idioot in hun midden die kusjes moest verzamelen harop uitlachten en riepen: wij nooit! En alleen al de gedachte dat ik wellicht met een bolletje op mijn billen en grote roze oren op mijn hoofd van kroeg tot kroeg moet, doet mijn huiveren. 'Ik nooit'. Toch... ?