Knipoog

Vanmiddag kwam ik met één kind voorop en één achterop bij ons het portiek in zeilen op de fiets, steek de sleutel in het slot, staat ineens ons buurmeisje naast me. 'Susanne, ik heb een pakje voor u'. Ik kan geloof ik nog honderd keer zeggen dat ik een 'je' ben, en dan nog blijft ze volhouden dat ik een echte 'u' ben.

In gedachten doe ik de deur open, til de kinderen van de fiets en laat het buurmeisje binnen. Die gaat met Anne-Lomé spelen en ik kan eventjes verder aanrommelen.. Tas en pakje wegzetten, vuur onder het eten aandraaien, Merle uitpakken. En ineens gilt Anne-Lomé vanuit de woonkamer: cadeautje!!! En die begint het pakje open te trekken..

Verder dan de rode papieren verpakkingen met de vette knipoog van Christine is ze niet gekomen, maar ik moet de volgende keer wat voorzichtiger met mijn pakjes omspringen! Zeker als er buurmeisjes bij zijn!