Zo'n dertig zure poepluiers, een open wondje op haar rechter bil en een fiks aantal onverklaarbare huilbuien verder is de kogel door de kerk. Of liever gezegd: het tandje door het tandvlees. Merle Mol heeft vandaag afscheid genomen van haar lieve zachte mondje en beschikt over een heuse tand. Het is nog slechts een puntje. Maar dit kleine puntje wordt een tand en een tand wordt een hele mond vol. Het einde van vloeibaar voedel is in zicht, want ze kan gaan kauwen op brood en wortelprak met in de toekomst vlees. Merle heeft met bijna zes maanden een grote stap gezet.
Of toch niet.. want een dag later blijkt het harde puntje dat eerder in haar mond te voelen was, verdwenen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten