
Voordat ik helemaal in paniek doorschiet en hier een relaas komt te staan met alle gedachten die mij door het hoofd schoten bij het lezen van deze brief, moet ik wellicht even wat toelichten. Ik ben als de dood voor alles dat kruipt of loopt in mijn huis. En aangezien het een oud huis is, is dat nogal wat. Spinnen en muizen, daar kijk ik niet meer van op. Maar sinds er vorig jaar zomer een rat in ons huis heeft gewoond (tot hij in een rattenval liep, sucker..) een aantal weken lang.. ben ik altijd op mijn hoede. En kakkerlakken.. yek!!
Kijk, toen ik een jaar of 18 was en met een vriendin een week naar Gran Canaria ging om te feesten, vond ik het allemaal prima. Een kakkerlak in de douche: even spuiten met haarlak, op een papiertje schuiven en weg ermee. Maar ik ben geen 18 meer en ik heb geen haarlak meer. Bovendien is natuurlijk mijn grote angst dat ik een van mijn twee bloedjes van kinderen op een ochtend ga aantreffen in hun bed met een levensgrote kakkerlak in hun blonde haartjes..
Maar goed, de brief met onheilspellend nieuws werd begeleid door een lijmval. Dus die ga ik maar plaatsen. Achter de koelkast werd erbij vermeld en over twee weken komen we kijken wat de oogst is. Mijn grote angst is natuurlijk dat we wat vangen.. Gatver!
4 opmerkingen:
Kakkerlakken hier zijn niet groter dan een mier..
Ehm.. mis.. Of jij moet reuzemieren in je tuin hebben. Ik weet inmiddels uit ervaring dat ze helaas groter zijn. En dat het lokmiddel in de lijmval werkt..
Getsie, heb je er echt een gevangen????? Ik heb met je te doen.
Suus (die uit Rijswijk)
Was het maar dat we er een gevangen hadden.. Hij wandelde gewoon vrolijk door Anne-Lomé haar kamertje terwijl zij lag te slapen.. Dus die hebben we naar buiten gebonjourd..
Een reactie posten