Ik vermoed dat veel ouders bijnamen bedenken voor hun kinderen. Iedere fase biedt weer nieuwe aanknopingspunten en nieuwe inspiratie. Anne-Lomé is vanaf dat ze klein is al een prutser met eten, drinken, snoepen, alles wat zeg maar in het mondje hoort te gaan. Dus wordt ze ook vaak prutser genoemd. Bijnamen zijn ook wel lief voor haar hoor. Zo is ze oma’s hartepitje, mijn prinses en wordt ze in ontblote toestand ook vaak nageroepen met de woorden: sexy lexie!! Merle krijgt natuurlijk nu ze wat groter wordt ook steeds meer bijnamen. Merle is een echte doerak, een dondersteen, een kleine Sjoerd. Gezien de manier van lopen (en vooral de snelheid) noemen we haar ook wel Ellen (de Lange). Maar, ook minder leuke eigenschappen moeten er aan geloven. Zo heet Merle sinds vrijdagmiddag ook wel Bokito. En nee, niet omdat ze ons aan onze armen door de bosjes sleept. Niet omdat ze zo goed over water kan springen of boos wordt als we haar met steentjes bekogelen. En nee, ook niet omdat ze gebarricadeerde deuren van restaurants openslaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten