Hoe is het met je zwangerschap? Een veelgestelde vraag de afgelopen weken. Want ja, het grote nieuws is publiek bezit en vanaf dat moment is je zwangerschap ook een beetje ‘gemeengoed’. Tweede grote vraag is dan ook: waar blijft toch die buik?!Nou, ik kan je verzekeren: hij komt er echt aan!
Momenteel verkeer ik een beetje in de fase dat mensen me vertwijfeld aankijken en zich meewarig afvragen of al die investering in Sonja Bakker verloren zijn gegaan. Als ik een man zou zijn, zou ik kunnen doorgaan voor een vent met stevige bierbuik. Maar dat duurt natuurlijk niet lang meer. Week 16 is in aantocht..
Wat al die toeschouwers niet weten, is dat mijn gezin en ik gisteren onze nieuwe spruit hebben zien liggen onder het velletje van mijn buik. Ik lag op mijn rug op bed, het handje van Anne-Lomé op mijn blote buik. En toen ik mijn hoofd wat omhoog bracht riep Anne-Lomé ineens: ‘He mam, ik zie de worstjes (we hadden worst gegeten) in je buik zitten, je hebt helemaal een bobbel!’ Maar ja, dat was dus baby Mol die met zijn of haar twaalf centimeter kleine lijfje ineens heel erg aanwezig was op mijn buik. Anne-Lomé verguld, Man verwonderd, Merle poetste rustig haar tanden verder. En ik.. ik genoot van het moment dat ik mijn zwangerschap even echt kon delen met mijn gezin. Want hoezeer het de aanstaande baby ook iets is van ons alle vier, zwanger ben ik toch echt alleen.
Momenteel verkeer ik een beetje in de fase dat mensen me vertwijfeld aankijken en zich meewarig afvragen of al die investering in Sonja Bakker verloren zijn gegaan. Als ik een man zou zijn, zou ik kunnen doorgaan voor een vent met stevige bierbuik. Maar dat duurt natuurlijk niet lang meer. Week 16 is in aantocht..
Wat al die toeschouwers niet weten, is dat mijn gezin en ik gisteren onze nieuwe spruit hebben zien liggen onder het velletje van mijn buik. Ik lag op mijn rug op bed, het handje van Anne-Lomé op mijn blote buik. En toen ik mijn hoofd wat omhoog bracht riep Anne-Lomé ineens: ‘He mam, ik zie de worstjes (we hadden worst gegeten) in je buik zitten, je hebt helemaal een bobbel!’ Maar ja, dat was dus baby Mol die met zijn of haar twaalf centimeter kleine lijfje ineens heel erg aanwezig was op mijn buik. Anne-Lomé verguld, Man verwonderd, Merle poetste rustig haar tanden verder. En ik.. ik genoot van het moment dat ik mijn zwangerschap even echt kon delen met mijn gezin. Want hoezeer het de aanstaande baby ook iets is van ons alle vier, zwanger ben ik toch echt alleen.
1 opmerking:
Het is toch iets geweldigs: zwanger zijn. Geniet er van. Je kunt nog zo je best doen om de mensen om je heen er deelgenoot van te maken: alleen jij voelt het, de rest maakt sommige momenten een beetje mee.
Een reactie posten