Boehoehoe....

Ik hoop toch dat er iemand is die dit gevoel herkent. Misschien heeft het met de zwangerschap te maken, misschien omdat het wellicht (ondanks dat ik dat heeeeel hard ontken als iemand het voorzicht oppert) wel een beetje veel is. Huis verkopen, huis nog even laten opknappen (wat maar niet opschiet, ggrrrr...), nieuw huis (plannen), zieke meisjes in huis (dus gebroken nachten), een meisje dat zich heel erg verveelt op de creche, zwanger (met bijbehorende lichamelijke ongemakken) en tussendoor ook nog even werken bij VenW (niet echt inspirerend momenteel) en mijn eigen tekstbureau runnen. Hoe dan ook. Vanavond was de maat even vol. Een heel lullig dingetje (de klep van de klepkast boven het aanrecht knalde plotseling naar beneden, boven op mijn hoofd, au!!) was genoeg voor een stevige huilbui. Boehoehoe.. maar het lucht wel op! Nu nog even nadenken hoe ik ervoor kan zorgen dat het vat niet weer zo vol raakt dat het overstroomt..