Mega druk op het werk. Enorm toe aan vakantie. Waterkoud buiten. De boodschappen worden steeds duurder. Maar een keer per jaar op vakantie kunnen. Te weinig vrije tijd.
Sorry dat ik het zeg, maar wat kunnen wij Nederlanders klagen. Het is te warm of te koud, te dik of te dun, te druk of te rustig: nooit is het gewoon goed. Docenten bijvoorbeeld hebben enorm last van 'toe zijn aan vakantie'. Hoezo, toe zijn aan vakantie? Ik ben toch ook niet eens in de zes weken een hele week vrij! En je hoeft bij al helemaal niet aan te komen met dat geneuzel dat docenten het zo zwaar hebben. Alsof andere beroepsgroepen het minder zwaar hebben! (Ennuh, nee, ik bedoel jullie hoor lieve vrienden en familie. Andere docenten natuurlijk.)
Ook is er een grote categorie mensen die je graag een gevoel van drukte aanpraat. 'Jemig, drie kinderen, drie dagen werken, een huishouden en alles wat er verder nog komt kijken. Wat zul jij het druk hebben. Vreselijk! Nou, dat valt dus eigenlijk wel mee. Ja, niet met dat druk zijn, want eerlijk is eerlijk: dat ben ik. Maar ik vind het allemaal niet zo erg. Het is gewoon zo, het hoort er bij in deze fase van een jong gezin en een baan. Ik geniet er eigenlijk ook wel van. Zo bekijk ik de dingen graag: the happiest peolple don't have the best of everything. They just make the most of everything that comes on their way.
1 opmerking:
En dit onbegrip vanuit de maatschappij op docenten vind ik erg jammer! Wij zijn namelijk ECHT toe aan vakantie. Praat maar eens met meer leraren en docent. Het zijn wel de mensen die jouw kinderen en 25 anderen dingen moeten (aan)leren en 'bezig' houden!!
Een reactie posten