Strikken

Ik heb me laten strikken. Sommige mensen hebben dat, die worden altijd gevraagd als er wat te strikken valt. Zo ook ik. En nu ben ik dus klassenmoeder van groep 1d, de berengroep. Juf vroeg het op een tactisch moment, dat moet gezegd. Anne-Lomé springend naast me van enthousiasme omdat ze weer naar school gaat. Ik met Marnix op de buik en Merle hangend aan een hand omdat ze niet in de poppenhoek mag. Dus als je dan wordt gevraagd, of je het leuk vindt om mee te helpen bij activiteiten rond kerst, sinterklaas, mee gaat op schoolreisje en nog wat tijdrovende activiteiten, probeer je nog iets van je status te redden. En zeg je 'ja hoor, leuk', met een stalen gezicht. Want nee hoor, je hebt geen last van stress, nee hoor die jengelende kinderen irriteren je helemaal niet. Jij bent super-mama, relaxed en altijd vol geduld. En dan kun je ook best nog klassenmoeder worden.
Ik dacht nog: misschien valt het allemaal wel mee. Is juf het vergeten. Maar, gisteren tijdens de klassenavond ben ik zelfs officieel geintroduceerd. Er is dus geen ontkomen aan.
Ach, hierna een jaar klassenmoeder voor Merle, een jaar voor Marnix, en dan heb ik mijn taak vervuld. Benieuwd waar het schoolreisje dit jaar naartoe gaat.