Als over mij wordt gesproken in termen van 'vrouw' en 'moeder' geeft dit soms nog steeds een vreemd gevoel. En ik weet echt wel dat ik met mijn 32 jaren en drie kinderen die kwalificatie wel verdien. Maar, ik vrouw en moeder? Dat klinkt zo serieus en groot. Ik voel me nog regelmatig gewoon een meisje.
Daarom is het zo heerlijk om de meisjes met wie je meisje was weer te zien. Lekker de hele middag op een terras te zitten met lekkere hapjes (wat dan vanuit finaniceel oogpunt weer niet kon toen ik nog een echt meisje was..), kletsen over wat ons bezighoudt, luisteren naar de mooie en soms ontroerende verhalen. En na afloop samen bij een van de meisjes thuis heerijk eten, de finale van X-factor kijken. Als je dan toch voor het eerst X-factor moet kijken, dan maar de finale! Lieve vriendinnetjes zijn heel belangrijk! En ik denk dat ik tot in lengte van dagen diep van binnen een meisje blijf.
1 opmerking:
Vooral houden zo!
Een reactie posten